Nederlander in Colombia 15: Sabine

In Nederlander in Colombia laten we Nederlanders aan het woord die geëmigreerd zijn naar Colombia en daar inmiddels hun “pan” verdienen. We spreken hen over hun passie en liefde voor Colombia en stellen ze onder andere de vraag waarom zij gekozen hebben voor Colombia. In deze editie spreken we met Sabine.

Wat is jouw naam en woonplaats?

‘Mijn naam is Sabine Boogaard en ik woon in het prachtige Sopó (zie foto hierboven), zo’n 5 kilometer buiten het dorp, op het platteland.’

Wat doe je om jouw ‘pan’ te verdienen?

‘Na 2,5 jaar in Colombia gewerkt te hebben bij het Nationaal Kanker Instituut ben ik sinds 1,5 jaar zelfstandig ondernemer. Hiermee verdien ik mijn pan! Ik maak websites voor andere ondernemers en houd me bezig met bloggen.’

Hoe ben je in Colombia terecht gekomen?

‘Op 31 december 2014 emigreerde ik naar Colombia voor de liefde. Ik was altijd al een avontuurlijk en reislustig persoon en wilde altijd al graag in het buitenland wonen. Dat ik in Nederland mijn Colombiaanse man ontmoette en hem daarna achterna vloog kwam dus niet echt als een verrassing. We woonden de eerste 3 jaar in miljoenenstad Bogotá, daarna verhuisden we naar een finca boven een paardenstal op het platteland.’

Waarom Colombia?

‘Voordat ik mijn toen nog Colombiaanse vriend ontmoette was ik nooit eerder in Colombia geweest. Tijdens onze langeafstandsrelatie bezocht ik het land twee keer en was meteen verliefd. Ook niet moeilijk met zulke lieve mensen, lekker eten en waanzinnige cultuur. Dat maakte de beslissing om naar Zuid-Amerika te vertrekken niet zo moeilijk.’

Wat waren jouw verwachtingen en of vooroordelen voor je naar Colombia ging?

‘Voordat ik vertrok had ik niet echt duidelijke verwachtingen van het land. Ik ging er eigenlijk vrij open in. Behalve dan dat ik had verwacht dat bepaalde dingen regelen allemaal wat lastiger zou gaan. En dat klopt ook 😊 Ik had vooral zin in dit nieuwe avontuur en ging gewoon mee in het leven. Een baan zoeken duurde 5 maanden en toen leerde ik ook veel sneller de taal.’

Hoe reageerden jouw naasten op jouw plannen?

‘Mijn familie was niet zo blij met mijn plannen om te emigreren en al helemaal niet naar Colombia. Omdat ik altijd al avontuurlijk ben ingesteld waren ze niet verbaasd, maar ze vonden het zeker heel moeilijk. En ikzelf natuurlijk ook. Om het vooral voor mijn ouders te vergemakkelijken zijn ze al na een paar maanden bijna 4 weken bij ons op bezoek geweest. Zodat ze konden zien hoe ik leefde en hoe leuk Colombia is. Toen waren ze stukken rustiger en inmiddels zijn mijn ouders al 3 keer op bezoek geweest. En er komt zeker een volgende keer.’

In welk opzicht heeft Colombia jou verrast positief en negatief?

‘Colombia verraste mij keer op keer. Zo werd ik ontzettend gastvrij en liefdevol opgenomen op mijn werk en maakte ik makkelijk vrienden. Iets dat mij zeker positief verraste. Maar ook hoe makkelijk het was om als buitenlander in de maatschappij te komen. Natuurlijk kom je van alles tegen en moet er veel geregeld worden, ik heb het nooit als moeilijk ervaren of ervaren dat mensen mij tegenwerkten. De Spaanse taal leren vond ik wel erg moeilijk en duurde best wel lang. Nu heb ik ook totaal geen talenknobbel, maar ik had wel verwacht dat het sneller zou gaan.’

Wat vind je het meest leuke, bizarre aan Colombia?

‘Het meest bizarre aan Colombia is denk ik de enorme tegenstrijdigheden in alles. In bijvoorbeeld inkomensverschillen, maar ook in wat wel en niet veilig is, in de natuur en in hoe makkelijk of moeilijk dingen geregeld kunnen worden. Een nieuwe pinpas aanvragen is in een uurtje gedaan, maar een contract tekenen duurt dan weer dagen. De bevolking is super lief en gastvrij, maar mensen echt kunnen vertrouwen is lastig. De gezondheidszorg is super goed als je geld hebt, als je geen geld hebt heb je meer een probleem. De bevolking is ontzettend religieus, maar plastische chirurgie is dan wel weer heel normaal. En ga zo maar door. Het land staat bol van tegenstrijdigheden.’

Wat zijn de mindere kanten?

‘De mindere kanten aan Colombia zijn dan denk ik ook de manier van omgang en in hoeverre je mensen wel of niet kunt vertrouwen. Dat weet je nooit. Er wordt veel gelogen en dat is soms weleens lastig. Ook de werkcultuur is niet mijn favoriet. Dat is ook één van de redenen waarom ik zelfstandig ondernemer ben geworden. Er zijn veel onzinnige regels en weinig flexibiliteit. Ook de overheid is niet om over naar huis te schrijven. Het land is nog steeds corrupt. Niemand wil erkennen dat de bussen in Bogotá de grootste boosdoener zijn als het gaat over de slechte luchtkwaliteit, dus worden er maatregelingen genomen die niet of nauwelijks werken. Terwijl iedereen weet wat het echte probleem is.’

Hoe reageert men op jou als buitenlander zijnde?

‘Als buitenlander voel ik me heel welkom in Colombia. Ik word vooral veel aangesproken en mensen zijn geïnteresseerd, maar verder merk ik er nooit zoveel van dat ik buitenlander ben. Het maakt bepaalde dingen vaak juist makkelijker, zoals mensen ontmoeten en (destijds) mijn rijbewijs verkrijgen. Al zijn er ook dingen die lastiger zijn, een telefoonabonnement afsluiten bijvoorbeeld. Dat is één van de redenen waarom wonen in Colombia zo fijn is: je wordt goed opgenomen in de maatschappij.’

Heb je wat kunnen zien van Colombia en wat vond je hierbij het mooist?

‘In Colombia heb ik al veel gereisd, al ontbreekt er nog heel veel op mijn lijstje. Stiekem vind ik alles mooi haha, Colombia is zo divers met zulke prachtige landschappen en culturen. Ik ben dol op Barichara (zie foto hierboven), de regio rondom Lago de Tota en ons eigen Cundinamarca. Zoals Sopó en Guatavita. We hiken graag in páramo, zoals in Nationaal Park Chingaza, en af en toe naar een warm gebied vind ik ook fijn. Ik ben op vele plekken al vaak geweest omdat bezoek daar graag naartoe wil, en eigenlijk verveelt het nooit.’

Heb je contact met andere Nederlanders in Colombia?

‘Ja, maar heel weinig. Ik heb vooral een goede Nederlandse vriendin hier, mijn fotograaf is Nederlander en verder ken ik wel veel Nederlanders in Colombia, maar die spreek ik eigenlijk nooit. Naar activiteiten voor Nederlanders ga ik ook nooit, alleen soms naar de Koningsdagviering. En soms spreek ik af met reizigers die graag willen meeten, maar dat is ook alleen af en toe.’

Wat krijg je mee van het lokale nieuws, economie en politiek?

‘We hebben geen televisie thuis, ik lees nieuws op Internet. Maar ook niet elke dag. Als er iets aan de hand is duik ik erin en ik lees regelmatig de actualiteiten. Ik krijg veel dus gewoon mee, maar net als in Nederland ben ik niet echt bezig met het nieuws.’

Heb je een favoriete drankje of snack/eten in Colombia?

‘Ik ben vegetariër, dus veel typisch lokaal eten eet ik niet. Mijn favoriet is wel ajiaco, maar uiteraard de vegetarische variant. Dat maak ik ook gewoon thuis. Ook bandeja paisa zonder vlees vind ik heerlijk. En eet ik graag pan de bono met bocadillo. En als toetje houd ik van milhoja. Eigenlijk vind ik bijna alles lekker zolang er geen vlees en vis in zit.’

Wat mis je aan Nederland?

‘Aan Nederland mis ik eigenlijk vrij weinig. Als ik er eens ben op vakantie is het leuk om stroopwafels en kaas te eten, maar ik ga daar hier nooit naar op zoek. Er zijn natuurlijk fijne dingen aan Nederland, zoals wegen zonder gaten en de goede organisatie. Maar missen doe ik dat niet. Zo heeft elk land plus- en minpunten. Ik mis niet zo snel iets, al geniet ik wel echt maximaal als ik bij mijn familie en vrienden ben.’

Heb je last van heimwee?

‘Last van heimwee heb ik dan ook nog nooit gehad.’

foto’s: Sabine

Zelf Ajiaco maken?

Bekijk dan het recept dat Sabine hier beschrijft. Sabine beschrijft zelfs de vegan variant.

Lees meer Nederlander in Colombia